«سنگ بنای یادبود لیان صاحب به موزه شمال انتقال یاقت»

 

 

 سنگ بنای یادبود لیان صاحب، فوت شده سنه 1917 میلادی به عنوان یک اثر فرهنگی تاریخی جهت بازدید عموم، از منطقه چالکرود به موزه فرهنگی تاریخی شمال انتقال یافت.

   درابتدای روستای چالکرود و در ضلع جنوبی مسیر اصلی رامسر به تنکابن بنای یادبودی به نام« لیان صاحب» وجود داشت که با هدف تعریض خیابان چالکرود در تاریخ 30/7/90 ه.ش تخریب و سنگ یادبود آن به یادگار مانده است. که متن آن به شرح ذیل می باشد.

«لتونیداس میخائیلیس (لئون میکائیل) »

« لیان صاحب»

«متولد تراپزونه 1852 فوت شده 1917»

در سمت دیگر

«آناستاسیا کاساندرا»

«متولد آتن 1872 فوت شده 1917»

براساس مستند سازی صورت پذیرفته سنگ یادبود بر روی بنایی مربع شکل،در ابعاد 3 متر و ارتفاع 1 متر و توسط دال بتونی به ضخامت 10 سانتیمتر سجل شده و تزئینات طرح مداخل به شیوه برجسته یونانی در دور تا دور لبه زیرین بنا اجرا گردیده بود. بنا دارای اندود سیمانی همراه با ماسه و آهک بوده که بعدها با رنگ سفید رنگ آمیزی گردید. ورودی بنا در ضلع شرقی قرار داشت که به هنگام شکل دهی به بنا آنرا مسدود و سنگ نوشته ای به خط یونانی با مضمون؛« براین رواق به زبر جد نوشته اند به زر       که بجز نکویی اهل کرم نخواهد ماند »

که نام وی نیز با مضمون فارسی« لیان صاحب» بر آن سنگ نوشته حک شده بود. بنا به اظهارات آقای منوچهر فهیمی (صاحب فعلی منزل لیان ) «لئونیداس میخائیلیس »  (لیان صاحب) فردی یونانی بود که تا زمان مرگ به تجارت چوب از طریق اسکله چالکرود به روسیه مشغول بوده که به همراه همسر و سه فرزند و معلم فرزندانش «خانم آنا ستاسیا کاساندرا»  در منطقه چالکرود سکونت داشته اند؛ مرگ لئونیداس میخائیلیس و معلم فرزندانش در یک سال اتفاق افتاد و در مکان احداث بنای یادبود دفن شده بودند. قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی یکی از فرزندان نامبرده بقایای استخوانی پدر و معلم را جمع آوری و بنای یاد بود را برروی مقبره اصلی که تخریب شده بود احداث نمود. در خصوص علت مرگ، اطلاعاتی در دست نیست و بعد از مرگ، مادر و فرزندان به یونان بازگشت نمودند. لئونیداس میخائیلیس به هنگام مرگ 65 و آناستاسیا کاساندرا 45 سال داشت. عنوان « لیان صاحب » به درستی مشخص نشده، ولی به هنگام ورود انگلیسی ها به هندوستان « صاحب» لقبی بوده که به خود در هندوستان  داده اند و « لیان » شاید نام لئونیداس بوده باشد.

   براساس تحقیقات محلی صورت پذیرفته، نامبرده شخص نیکوکاری بوده که بسیار مورد احترام امیر اسعد حاکم منطقه تنکابن در دوره قاجار قرار می گرفته است و همسر وی آشنا به علم طب بوده که مردم بومی ساکن برای درمان سرپایی به وی مراجعه می نمودند. همچنین حمامی در چالکرود بنا نهاده است که مورد استفاده عموم نیز قرار می گرفت و بقایایی از کرسی چینی آن بجای مانده است.

این بنای یادبود به هنگام جاده سازی و تعریض مسیر دسترسی رامسر به تنکابن تخریب و سنگ آن به موزه شمال انتقال یافت.